sabato 19 gennaio 2008

Doro Pear, un on che i piajea 'sì in croda (in ampezzano)

Desseguro calchedun se pensarà ancora del Pear, un anpezan che i piajea 'sì in croda e l à lascià l so gnon inze "Il libro d'oro delle Dolomiti", betuda aduna da Severino Casara e stanpada del 1980. El soragnon “Pear” l i ea stà betù a un Godini - almoto pien de forza e duto fó - e l i é ruà da sa mare a chesto anpezan, che l aea gnon Isidoro Siorpaes, l ea nasciù de l 1883 e l é morto iusto 'sà zincuanta ane. Dapò ra Prima Guera, Doro l aea scomenzà a ‘sì in croda, e inze i libre se ciata l so gnon ai 10 de agosto del '19, canche - con Fritz Terschak - l à darsonto ra Ponta Negra par ra cresta che vien 'sò ves Dogana, sul vecio confin d Anpezo. Sete ores intrà barance, jera e croda mesa marza, 1700 metre dal stradon, na “arrampicata lunga e faticosa” disc el Berti, che inze deboto nonanta ane fosc negun à mai pi fato. Un an dapò, ai 9 de setenbre del '20, con Terschak, Anjelo Dibona Pilato e Julio Apollonio de Varentin, el Pear l é stà un dei prime dapò ra guera a tornà su par ra sud de Tofana de Rozes, inalora un dei parés pi nomade d Anpezo. No sei pi agnó, ma in calche luó ei lieto che in chi anes Doro el fejea anche nafré ra guida. El no n aea l parmesso, ma desseguro l aea na gran pratega e l arae podù deentà un brao maestro, par ci che vorea conosce ra Dolomites. El no n é 'sù drio i Dee, i Pilate e trope outre, ma l sò gnon el resta inze ra storia, parceche in chi anes, canche ra 'sente no pensaa de zerto a ‘sì a spasso (del '19 l ea outro da fei!), inze un dei ciantoi manco conosciude d Anpezo, el Pear e Fritz Terschak i à ciatà fora ra via fosc pi longa de ra val, che ancuoi no se sà pi gnanche agnoche r é, ma ra l recorda inze ra bela storia de ra Dolomites.

Nessun commento: